ในวันที่ไร้เงินเดือน เราต้องประเมินค่าใช้จ่ายและวางแผนยังไงดีครับ

เจ้าของกระทู้ถามเรื่องการคำนวณเงินบำเหน็จกับบำนาญว่าแต่ละประเภทจะได้เงินเท่าไหร่ งานแต่ละประเภทไม่ได้มีการคำนวณที่แตกต่างกันเหรอครับ แม้ว่าจะเป็นอาชีพรับราชการแต่ขึ้นอยู่กับว่ารับราชการอะไรหรือเปล่า อันนี้ ผมไม่รู้นะครับเลยอยากถามคนที่รู้หน่อย ผมเข้าใจแบบนี้ ไม่รู้ว่าเข้าใจถูกหรือเปล่า รบกวนตอบด้วยครับ

คนที่ทำเงินรับราชการหรือพนักงานรัฐวิสาหกิจ เมื่อเกษียณจะได้รับเงินบำนาญหรือเงินบำเหน็จ แล้วแต่จะเลือก แน่นอนว่าการใช้ชีวิตหลังเกษียณคุณก็มีเงินอยู่แล้วจากการที่คุณทำงานมา ซึ่งเราว่าคุณก็ทราบเรื่องนี้อยู่แล้ว แต่ที่สำคัญคุณจะต้องใช้จ่ายอย่างสมดุล เพราะหลังคุณเกษียณคุณมีเวลามากมายที่จะทำอะไรก็ได้ ถ้าคุณใช้จ่ายอย่างสมดุลจะช่วยให้คุณมีชีวิตที่มีความสุขอย่างแน่นอน

มันก็ต้องเริ่มเลยครับเริ่มต้นเพื่อเก็บเงินในช่วงเกษียณ ตั้งแต่ตอนนี้โดยใช้ตัวช่วยทางการเงินต่างๆ เพราะเพียงแต่ตัวคุณเองเท่านั้นคงไม่สามารถจะทำอะไรได้มากนักดังนั้น แค่คุณ ฝากเงินกับบัญชีเงินฝากประจำออมเงินออมหรือการลงทุนซื้อประกัน อะไรบางอย่าง ที่เหมาะสมกับตัวคุณเพียงเท่านี้ก็เป็นการเริ่มต้น ที่จะทำให้คุณสามารถเกษียณได้แล้วครับ

เราว่าในช่วงนี้เศรษฐกิจแย่มาก เมื่อเราดูข่าวจะเห็นว่าการลงทุนทุกอย่างอยู่ในทิศทางขาลง ประชาชนจับจ่ายใช้สอยน้อยลง ผู้คนกังวลว่าจะเกิดอะไรขึ้นในอนาคต ทำให้เกิดการพูดต่อๆกันว่าให้เก็บเงินสดเอาไว้ให้มากที่สุด ถ้าเป็นอย่างนี้แล้วเราว่าคุณควรคิดถึงตอนนี้ดีกว่าว่าจะทำอย่างไร อย่าไปคิดถึงอนาคตอีก 15 ปีข้างหน้าที่ยังมาไม่ถึงเลย

การวางแผนเก็บออมตั้งแต่เนิ่นๆก็ดีนะคะ จะช่วยให้เรามีเงินไว้ใช้หลังเกษียณอายุ มีหลายวิธีที่คุณสามารถจะเก็บออมได้ คุณอาจจะกันเงิน 10%ของรายได้ทั้งหมดที่คุณได้นับในแต่ละเดือน เอาไปฝากบัญชีธนาคาร ถ้ามีหนี้ก็พยายามปิดหนี้ให้เร็วที่สุด และพยายามไม่สร้างหนี้ขึ้นมาถ้าไม่จำเป็นจริงๆ ฉันว่าวิธีนี้ก็เป็นวิธีหนึ่งที่ช่วยให้คุณมีเงินใช้หลังเกษียณ

ถ้าอยากมีอาชีพที่พบปะผู้คนและรักธรรมชาติ แนะนำว่าให้ทำสวนไม่ว่าจะเป็นส่วนของตัวเองหรือส่วนของเพื่อนบ้านก็ได้นะครับ เพราะว่าได้พบปะกับผู้คนจะได้ทำงานอยู่กับธรรมชาติสดชื่นสำหรับวัยเกษียณดีออก แล้วเป็นงานที่ไม่ต้องลงทุนอะไรมากแค่อุปกรณ์ในการทำสวน ไม่ต้องคิดถึงเกี่ยวกับสุขภาพของตัวเองนะครับว่าสามารถทำได้มากน้อยแค่ไหนถ้ารู้สึกเหนื่อยก็ต้องพัก