วิธีสอนให้ลูกเป็นคนมีน้ำใจ รู้จักแบ่งปันคนอื่น

ลองแบบนี้ดูนะคะ คุณพ่อคุแม่ซื้อของเล่นที่เหมือนหรือคล้ายกันมาสองชิ้น เอามาเล่นให้ลูกเห็นพอลูกขอเล่นบ้างก็ให้เขาแล้วบอกว่า "พ่อแม่แบ่งให้หนูเล่นนะ ถ้ามีใครอยากเล่นบ้างหนูแบ่งให้เขาเล่นด้วยนะ" แล้วหยิบอีกชิ้นมาเล่น ถ้าลูกขอก็ให้สลับกันเล่นค่ะ หรือจะทำงานประดิษฐ์ งานศิลปะด้วยกัน ใช้อุปกรณ์ร่วมกัน ฝึกการพูดเพราะๆเมื่อยืมของและการให้คนอื่นยืมของค่ะ

ถ้าปล่อยให้เด็กเล่นโทรศัพท์บ่อยๆ โอกาสที่เด็กจะสมาธิสั้นมีมากเลยครับเพราะเขาสนใจแต่ดูโทรศัพท์ ถ้าให้ไปเรียนหรือทำกิจกรรมอื่นๆก้ทำได้ไม่นานละ อยากเล่นโทรศัพท์มากกว่า แล้วก็จะไม่ค่อยสนใจคนในบ้านละ สนใจแต่สิ่งที่อยู่ในมือ อนาคตอาจจะเข้าสังคมกับคนอื่นได้ยากนะครับ

เห็นด้วยเลยค่ะ เรื่องการมีน้ำใจ เป็นคนแบ่งปัน ตอนนี้มันหายากจริงๆ ไม่รู้ว่ากว่าลูกเราจะโตในตอนนั้นผู้คนจะเป็นยังไงกันบ้าง แต่ดิฉันก็คิดเหมือนคุณ อยากจะฝึกลูกให้เป็นคนมีน้ำใจ ดิฉันจะคอยสังเกตจากสีหน้า ท่าทางและคำพูดของลูก เวลาที่ต้องแบ่งอะไรให้ใครหรือเวลาที่ได้รับของจากใครว่าเขามีปฏิกิริยาอย่างไรบ้าง แล้วค่อยๆสอนเขาค่ะ ถ้าเขาทำดีก็จะชมเพื่อให้กำลังใจค่ะ

พ่อแม่ต้องคอยสอนคะว่าการที่มีน้ำใจแบ้งปันกับสิ่งที่ได้มาเป็นเรื่องที่สำคัญคะแล้วนอกจากการสอนแล้วครอบครัวและโรงเรียนมีอิทธิพลต่อการหล่อหลอมทางสังคมให้แก่เด็ก เด็กสามารถเรียนรู้เรื่องความมีน้ำใจได้จากการเลียนแบบผู้ใหญ่กระทำ และเราต้องพูดถึงเชิงบวกให้เด็กเห็นคุณค่าของการมีน้ำใจ ถ้าทำได้แบบนี้เรามั่นใจได้เลยคะว่าลูกเราเป็นคนมีน้ำใจแน่นอนคะ

ง่ายมากเลยค่ะ ต้องเป็นตัวอย่างที่ดีให้กับเด็กๆเรียนก่อนนะคะว่า พ่อแม่มักจะให้สิ่งดีๆกับคนอื่นเสมอ เมื่อเป็นตัวอย่างที่ดีให้กับลูกได้เห็นแล้ว ก็จะสามารถฝึกหรือการใช้ให้ลูกเป็นฝ่ายให้คนอื่นบ้าง อาจจะซื้อของฝากให้กับคนในครอบครัวโดยที่ให้ลูกเป็นคนให้ หรือตั้งใจบอกให้ลูกวางแผนที่จะสามารถให้ของขวัญกับคนอื่นได้ไม่ต้องมีมูลค่าสูงก็ได้

เข้าท่านะครับ หัดสอนลูกเราตั้งแต่เด็กๆ เรื่องการแบ่งปันเห็นด้วยเลยครับ หาได้ยากมากในบ้านเราตอนนี้ ผมนึกถึงตอนที่เป็นเด็กๆเลยครับ บ้านผมกับข้างบ้านที่เคยอยู่ด้วยกันเวลาทำอะไรก็จะเอามาแบ่งกันทาน แบบนี้ฝึกจากข้างบ้านได้ไหมครับ เราสามารถเป็นตัวอย่างให้เขาได้ด้วย ให้ลูกเราเอาเดินไปให้เลยครับ น่าจะสอนได้อยู่นะแบบนี้

มีคำแนะนำมาให้คุณพ่อคุณแม่กันเยอะแยะ ดีครับที่อยากฝึกให้ลูกเป็นคนมีน้ำใจ ใครจะเป็นยังไงก็ช่าง ถ้าเราทำสิ่งที่ดีเรามีความสุขก่อนใครเลย เด็กๆซึมซับได้ง่ายจากวิธีที่พ่อแม่ปฏิบัติกับตัวของเด็กเอง เมื่อพ่อแม่ปฏิบัติกับคนอื่นเด็กก็สังเกตเห็นและสามารถรับรู้ได้เช่นกัน ค่อยๆฝึกกันไป ความพยายามอยู่ที่ไหน ความสำเร็จอยู่ที่นั่นครับ

ใช่เลย เด็กๆจะเรียนรู้แล้วก็เรียนแบบจากคนเป็นพ่อแม่ หรือว่าคนที่ใกล้ชิดเขาครับ ผมก็มีลูกครับ ตอนนั้นปล่อยให้อยู่กับญาติๆ เพราะว่าผมต้องไปทำงาน แต่ที่บ้านมักพูดไม่ค่อยสุภาพ ผมเริ่มเห็นการเปลี่ยนแปลงของลูกเลยครับ เขาเริ่มมีคำพูดแบบที่ญาติใช้กันเลยครับ แถมต้องใช้เวลานานพอควรเลยครับ กว่าจะกลับมาเป็นลูกคนเดิมของผม

@โกวิทย์ อันนี้เห็นด้วยเลยนะครับ เด็กก็จะเลียนแบบคนที่เลี้ยงเขา ไม่ว่าคนนั้นจะเป็นพ่อแม่ ปู่ย่าตายายหรือญาติคนไหนก็ตาม การสอนให้ลูกเป็นคนมีน้ำใจก็เหมือนกัน สอนอย่างเดียวแต่ถ้าพ่อแม่ไม่ทำลูกก็จะไม่มีทางเป็นคนมีน้ำใจแน่นอน การพูดจาไพเราะสุภาพ ก็เหมือนกันครับ ถ้าพ่อแม่พูดจาหยาบคายไม่มีทางหรอกที่ลูกจะพูดจาสุภาพไพเราะได้